Reality Check

door Wim Dejonghe

Mijn gezin tijdens een zonnige dag aan zee

Ik heb het geluk dat cultuur me al met de paplepel werd ingegeven. Dankzij mijn meertalige ouders kwam ik als kind meteen met 2 culturen in contact: de Vlaamse (Belgische) en de Britse cultuur. Het begon allemaal met het verslinden van strips en jeugdboeken, maar ik herinner me dat mijn mama ons vaak meenam naar film- en toneelvoorstellingen op zondag. Papa zette ook steevast klassieke muziek op tijdens het zondagsontbijt. Dat waren gezellige momenten die ik meteen koppelde aan mijn prille cultuurervaringen.

Mede dankzij enkele inspirerende leerkrachten Nederlands in het lager en secundair onderwijs, werd mijn cultuurbeleving steeds breder. Als visueel ingesteld persoon behoren fotografie, architectuur en vormgeving ook tot mijn (culturele) interesses. Tijdens een postgraduaat in Parijs ging ook nog eens de wereld van opera en klassieke muziek voor me open. Helaas verengde die ervaringen toen ik ook een gezin stichtte en professioneel actief werd. Tijd werd kostbaar en plots waren er andere prioriteiten. Lezen beperkte zich meer en meer tot vakliteratuur en de opeenstapeling van negatieve toneelervaringen, deed me hierop afhaken. Gelukkig kwamen er dankzij de kinderen nieuwe dingen bij: theater FroeFroe werd een frisse nieuwe waarde; de TV-serie ‘In de gloria’, de geniale hoorspelen van Het Geluidshuis en ook stand-up comedy kwamen in mijn ‘belevingslijstje’ terecht.

Opnieuw ontdekte ik de fictie en non-fictie literatuur in boeken als Het voorseizoen, De acht bergen, De Bourgondiërs, Nazimiljardairs, enz.. Mijn favoriete genre is ongetwijfeld het (humoristisch) cursiefje waarbij ik meteen terugdenk aan de rake columns van Hans Bourlon en Koen Meulenaere, maar ook van Simon Carmiggelt, Godfried Bomans … en Woody Allen. Om van te smullen tijdens een rustig weekendje thuis.  

Met anderen communiceer ik zelden over mijn culturele ervaringen. Mijn vrienden zijn vooral actieve sporters en muziekliefhebbers. Met de vriendinnen wordt weleens over literatuur of over theater en stand-up comedy gesproken. We gaan af en toe samen kijken naar een voorstelling.

Met lede ogen aanzie ik hoe weinig jongeren (ook mijn eigen kinderen) nog lezen of interesse tonen voor taal. Ik hoop met deze opleiding handvaten aangereikt te krijgen om jongeren te inspireren en warm te maken voor onze rijke literaire cultuur (geschreven of gesproken). En is dat op een tablet of smartphone, mij goed. Voor mezelf hoop ik nog wat meer achtergrond te krijgen bij de Nederlandse literatuurgeschiedenis, zodat ik beter leer begrijpen wat goede literatuur is en wat niet.